सिनेमामा जति नायकको आवश्यकता हुन्छ, त्यति नै खलनायकको पनि आवश्यकता हुन्छ । नत्र खलनायक बिना नायकको कुनै अर्थ हुदैन । त्यसैले नायकले उद्योगमा जति चर्चा कमाएका छन्, त्यति नै खलनायकले पनि कमाएका छन् । उद्योगले एकभन्दा बढी खलनायक पनि दिएका छन् । खलनायकको सूचीमा यस्ता धेरै नाम छन् जसले धेरै नाम र प्रसिद्धि कमाएका छन् ।
यो सूचीमा अभिनेता मनमोहन पनि परेका छन् । २८ जनवरी १९३३ मा जमशेदपुरमा जन्मेका मनमोहनले भिलेनको भूमिकाबाट निकै चर्चा कमाए । उनले हिन्दी मात्रै नभई बंगाली, गुजराती र पञ्जाबी चलचित्रमा पनि काम गरे । मनमोहनलाई बाल्यकालदेखि नै अभिनयको रुचि थियो, त्यसैले उनी मुम्बई सरे ।
मनमोहनको बारेमा भनिन्छ, मनोज कुमार, शक्ति सामन्त र प्रमोद चक्रवर्तीले फिल्म बनाउँथे, त्यसपछि उनीहरूलाई न सोधी नै फिल्ममा भूमिका दिन्थे । मनमोहनले फिल्म उद्योगमा खलनायकको यस्तो सिक्का बनाएका थिए कि एक महिनामा एक–दुई होइन १४ वटा पूर्ण फिल्म रिलिज भए । वास्तवमा उनको बारेमा यो भनिन्छ कि उनले कामको लागि कसैलाई इन्कार गर्न सक्दैन थिए ।
उनलाई बाल्यकालदेखि नै अभिनयमा धेरै मन पर्ने उनका नजिकका साथीहरुले बताएका छन् । मनमोहनका भतिजा विनयले एक पटक सञ्चारमाध्यमलाई भनेका थिए, ‘जमशेदपुरको साक्चीको आँपको बगैँचामा त्यो जमानाका चर्चित हाँस्य कलाकार मुकरी टुनटुनको कार्यक्रम हुन लागेको थियो । उक्त टोली त्यही होटलमा बसेको थियो । जब मनमोहनलाई यो कुरा थाहा भयो, उनको खुशीको सीमा रहेन।
अभिनयको शौकीन मनमोहनले होटल पुगेर यी चर्चित कलाकारहरुको ख्याल राखे । मनमोहनको यो कार्यबाट सबैजना यति खुसी भए कि उनी उनीहरुलाई मुम्बई लिएर गए । त्यसपछि मनमोहनले ‘शहीद’, ‘जंवार’, ‘गुमनाम’, ‘आराधना’, ‘हमजोली’, ‘क्रान्ति’, ‘अमर प्रेम’ जस्ता चलचित्रमा उत्कृष्ट अभिनय प्रस्तुत गरेका थिए ।
